വിടരാൻ മടിച്ചോരു
മുകുളം കണക്കെന്റെ
ഹൃദയപ്പൂന്തോപ്പിലെ
ചെടിയിൽ പിറന്ന നീ,
മലരായ്,മനസ്സിന്റെ
സുവർണാങ്കണമാകെ
മണമേകിടും ദിനം
കാത്തു ഞാൻ കഴിഞ്ഞതും,
കുളിരും കൊണ്ടീവഴി-
യൊഴുകിപ്പാട്ടും പാടി-
യകലും പുഴയുടെ-
യരുകിൽ തണലിൽ നിൻ
നറു പുഞ്ചിരി പ്രഭ
വിരിയും മുഖാംബുജം
തഴുകും മനസ്സുമായ്
തനിയേ,യിരുന്നതും,
ഒരുനാ,ളന്തിത്തിരി
കൊളുത്താൻ സർപ്പക്കാവി-
ന്നിരുളിൻ നടുവിലേ-
യ്ക്കടിവെച്ചണഞ്ഞ നിൻ
ചൊടിയിൽ നിന്നിത്തിരി
മധുരം പിന്നിൽ ക്കൂടി-
മുറുകെപ്പുണർ ന്നു ഞാൻ
നുകരാൻ മുതിർന്നതും,
എരിയും തിരി നാളം
നിൻ കരം വിറയാർന്നി-
ട്ടുതിരും ചിതല്പ്പുറ്റിൽ
വീണുടനണഞ്ഞപ്പോൾ,
നിറയും ഭയത്തിനാൽ
പാപമാ,ണെന്നോതിയെൻ
മാറിലെ ചൂടിൽ നിന്നും
വേർപെട്ടു മറഞ്ഞതും,
നീരവ നീലാകാശ-
ത്താഴെയീ പുഴയോര-
ത്തേറെ വർഷത്തിൻ ശേഷ-
മിന്നു ഞാൻ വന്നീടവേ,
കാലമാം ചിതൽ തിന്ന
മനസ്സിൻ വെള്ളിത്തിര-
മേലൊരു ചലച്ചിത്രം
പോലെവ,ന്നെത്തീ വീണ്ടും...
--0--
ടി. യൂ. അശോകൻ
========================================================
Re-Posting
കൊള്ളാം.. നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും എഴുതുക. നല്ല ചിന്തകള്‍ വളരട്ടെ...
ReplyDeleteകാവ്യാങ്കണത്തില്‍ വിരിയുന്ന പൂക്കളെല്ലാം മനോഹരം
ReplyDeleteമനോഹരം....നന്നായിട്ടുണ്ട്..:)
ReplyDeleteചൊടിയിൽ നിന്നിത്തിരി മധുരം
ReplyDeleteഞാൻ നുകരാൻ മുതിർന്നു
മനോഹരമായ് കെട്ടോ....
ReplyDeleteകാവ്യാങ്കണത്തിലെ ഓജസ്സുള്ള ചെടിയില്‍ ഇനിയുമിനിയും തേജസ്സുള്ള
ReplyDeleteപുഷ്പങ്ങള്‍ വിടര്‍ന്ന് സുഗന്ധം പരത്തട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.